zondag 29 april 2012

De zaailingen



Vandaag is het een uitgelezen dag om de zaailingen weer eens even na te lopen. De afgelopen weken hebben ze vrij van regen, wind en vorst, boven op een kamertje lekker door kunnen groeien. Omdat dat doorgroeien binnen best wel hard gaat heb ik ze vandaag mee naar buiten genomen om ze van wat grotere potjes te voorzien. Ook zijn ze allemaal weer even aan een inspectie onderworpen. De kleine pomodori plantjes hebben hun eerste bloemen, net als de courgette en aan de komkommer zijn zelfs al kleine komkommertjes te zien.
Nog even en ze kunnen voorgoed naar buiten om hopelijk naar hartelust hun vruchten af te gaan werpen.

In de tuin groeit alles ondanks de regen en de kou gestaag door. De radijs komt al een stukje boven kijken en de sla groeit redelijk. Sinds vorige week heb ik de koude kas weggehaald en met een beetje zon erbij verwacht ik de eerste krop toch wel over 2 weken op mijn bord te hebben liggen.


Van de rabarber hoop ik dit jaar voor het eerst te kunnen oogsten. Ik ben dan ook al driftig op zoek geweest naar recepten. En met resultaat. Zo gauw de stelen groot genoeg zijn worden ze verwerkt tot overheerlijke rabarbertaart en rabarbercake met pistachenoten. Was het maar vast zo ver.


Voor de rest heb ik een heel arsenaal aan pepertjes. Al begin januari gezaaid. Gele sweet bananapeper, Spaanse Peper, paarse peper, kleine pikante pepertjes, madame Jeanet pepers, bessen pepers en ik zal er vast nog eentje zijn vergeten. Van de oogst van vorig jaar maak ik nog wekelijks gebruik. Ingevroren blijven ze namelijk lange tijd goed.




Tussen de bedrijven door heb ik gelukkig ook nog even tijd gevonden om wat recepten op te zoeken en een broodje te bakken. Ditmaal een brood van volkoren- en roggemeel met zaden. Als we straks
weer heerlijk buiten kunnen zitten wordt het vast een focaccia met veel kruiden uit de tuin ..........


donderdag 12 april 2012

Een kruidig stukje - Citroenmelisse



Ze doet het goed tussen haar vriendjes Selderij en Peterselie. De citroenmelisse.
Ik had haar aan het einde van vorige zomer gedeeld en haar wederhelft aan een oom meegegeven. In het voorjaar heeft ze nieuwe buren gekregen, en kijk ....... ze straalt. Frisgroen als altijd en nog even wachten en haar blad wordt weer gebruikt in nagerechten of sieren grote kannen ijskoud water op. Ik kan bijna niet wachten .................

Vergane glorie - De aardpeer

Echt mooi zijn ze niet, de kleine bruine gerimpelde knolletjes. En hoe ze proeven weet ik domweg nog steeds niet. Maar daar komt dit jaar echt verandering in!

Vorig jaar tijdens mijn struintocht naar jonge groenten- en kruiden plantjes heb ik op Rotterdam Zaait voor het eerst kennisgemaakt met de aardpeer. Ook wel topinamboer, knolzonnebloem of Jeruzalemartisjok genoemd . Een ooit geoogste aardpeer die door een enthousiaste moestuinierster (althans dat denk ik) is opgekweekt tot een fris groen plantje en vervolgens voor een leuk prijsje op Zaait van de hand werd gedaan. Door nieuwsgierigheid getrokken heb ik 2 exemplaren aangeschaft.
Bij thuiskomst heb ik ze een verblijf aangeboden in een grote zwarte plastic bouwemmer en na mijn liefdevolle verzorging werd ik na een paar maanden beloond met ongeveer 2,5 meter lange stengels met  daaraan  ........... prachtige zonnebloemen.


De bouwemmer heeft de hele winter geduldig maar tevergeefs staan wachten tot de knolletjes geoogst zouden worden. Tot vandaag!
Vandaag heb ik de zwarte plastic bouwemmer dus maar eens onderzocht en ik was echt verbaasd!
De 2 plantjes zijn goed voor wel 30 knolletjes.... Nieuwsgierig heb ik ze schoongeborsteld en een voor een in mijn plukmand gelegd. Wat zonde dat ik ze niet bijtijds heb geoogst. Nu ze uitgelopen zijn durf ik mij er niet meer aan te wagen dus ik zal echt op een nieuwe oogst aan het einde van het jaar moeten wachten. 
Bovendien krijgen ook niet alle 30 een onderkomen in de tuin want ik ben dan bang dat ik de hele winter aan de aardperen zit.  
Ik heb er daarom weer 4 teruggeplaatst en ik heb mijzelf heilig voorgenomen er aan het einde van dit jaar WEL van te gaan genieten.
En alle familie, vrienden, kennissen, buren, collega's en vage bekenden .......... krijgen binnenkort allemaal een aardpeer in pot! Want weggooien is natuurlijk zonde.