De afgelopen weken zijn de groenten letterlijk de grond uitgeschoten. De nog niet zo lang geleden gelegde pronkbonen, borlotti's en koningsbonen staan of in bloei of geven al voorzichtig hun eerste peulen af.
De uien zijn gerooid en hangen, nadat ze op een rooster twee weken hebben kunnen uitwaaien, aan de schuur te drogen. De oogst viel niet tegen. Het waren er een kleine zestig waarvan inmiddels alweer een deel geconsumeerd is. Op het vrijgekomen bed staan nu venkel en andijvie en vanavond wordt daar Brocolli aan toegevoegd.
De gekregen courgetteplant doet het uitstekend. Ik heb er tot nu toe zo'n stuk of zeven kunnen oogsten. Van mijn eigen courgetteplant met ronde courgettes, heb ik er tot nu toe slechts twee kunnen oogsten.
Vorige week kreeg ik van een medetuinierster twee courgettes. Omdat er bijna niet tegen de oogst op te eten is, heb ik een deel van de courgettes gebruikt om in te maken. Hoewel de potten nog minstens drie weken moeten staan, kon ik het niet laten om een deel apart te houden om alvast voor te proeven. Ik ben fan! Het zoetzuur is echt heerlijk.
Op de bedden waar de tuinbonen hebben gestaan, groeit de boerenkool behoorlijk door. Een deel van de zomerpreien is geoogst en de winterpreien doen goed hun best om de lengte van hun voorgangers te evenaren. De tweede en derde lichting bieten gaan ook goed. Omdat ik van de bovenzijde niet kan zien wat er aan de onderzijde van de pastinaken groeit, heb ik er voorzichtig twee uit de grond getrokken (en uiteraard opgegeten). De lengte en smaak waren goed. Om ze nog wat dikker te laten worden, laat ik ze nog even in de grond staan.
De pompoenen die ik langs het hek heb laten klimmen worden druk bezocht door de bijen. Volgend jaar ga ik wel voor een iets minder rankend ras omdat ze nogal de neiging hebben om te overwoekeren. Ook naar deze oogst ben ik heel benieuwd. De sierkalebassen vormen ook meterslange slierten. Omdat deze op een braakliggend stuk groeien, kunnen ze lekker hun gang gaan. Ze geven volop vruchten en ik kijk er al naar uit om er tegen de herfst mooie stillevens van te maken.
Maar voorlopig is het nog volop zomer en genieten we van al het lekkers uit de tuin!
Courgettes in zoetzuur
1 kilo gewassen en in stukjes gesneden courgette
2 (biologische) uien, in stukjes gesneden
3 eetlepels zout
1/2 liter (biologische) witte azijn
300 gram kristalsuiker
6 theelepels inmaakkruiden
Gebruik voor het inmaken uitsluitend schone, uitgekookte inmaak- of weckpotten!
Was de courgettes en snijd het kontje en de kroon eraf. Snijd ze in de lengte door en verwijder de zaadlijsten. Snijd het vruchtvlees in kleine blokjes van niet meer dan een cm dik. Maak de uien schoon en snijd ze in dunne ringen of stukjes. Meng de courgettes met de uien in een grote kom en strooi het zout erover. Hussel het geheel nog eens goed door en laat dit enkele uren afgedekt staan.
Schep de groenten in een vergiet, spoel ze goed af met koud water en laat het uitlekken. Breng in een grote pan de azijn, suiker en inmaakkruiden aan de kook. Laat dit enkele minuten koken en voeg de groenten toe. Breng alles weer aan de kook en laat het ongeveer vijf minuten koken. Vul de potten tot de rand met het hele kookvocht en zet vervolgens de deksels op de potten. Zet de potten ondersteboven en laat ze 5 minuten afkoelen. Draai de potten weer om en laat ze verder afkoelen. Laat het zoetzuur minstens een week, liever drie weken, intrekken.
Dit recept is afkomstig van de site: koekje van eigen deeg
2 opmerkingen:
Dit heb ik heel toevallig vorige week gemaakt.
Ben benieuwt of het lekker word :)
Hoewel geadviseerd wordt om ze drie weken te laten staan heb ik toch alvast voorgeproefd. Ik vond het heerlijk. Hoop dat de jouw zoetzuur ook goed smaakt!
Een reactie posten